Nieuws van Scatto

24 mei 2016

Tour de France 2016: Het complete parcours

De Tour de France van 2016 start op 2 juli op het rotseilandje Mont Saint-Michel voor de Normandische kust om ruim drie weken later op de Champs-Elysées in Parijs te finishen. Ertussen in ligt een fraai parcours met klauterwerk in het Centraal Massief, de Pyreneeën, Provence, Jura en Alpen.

 

Na de start in Mont Saint-Michel fietsen de renners de eerste 760 meter van de Tour van 2016 over een voetgangersbrug die de toeristentrekpleister met het Normandische vasteland verbindt. Vervolgens gaat etappe 1 naar Utah Beach. Grote kans dat het sprinten wordt, terwijl de 2e etappe voer voor punchers biedt, aangezien de rit finisht op een klimmetje met steilste stroken van 14%.

Vanaf de 3e etappe volgt een drieluik met de langste etappes van de Tour de France 2016, allemaal ruim boven de 200 kilometer. De ritten naar Angers (etappe 3) en Limoges (etappe 4) zien er aantrekkelijk uit voor de rappe mannen, waarna er in de 5e rit over drie toppen naar skiresort Le Lioran in het Centraal Massief wordt gekoerst. Vervolgens kan het in de 6e etappe alle kanten op – worden het sprinters of vluchters die de buit verdelen in Montauban?

Al binnen een week ruiken de berggeiten hun kansen als de Pyreneeën opduiken. De 7e etappe voert over de Col d’Aspin en in rit 8 overwinnen de renners de Col du Tourmalet en de Col de Peyresourde om bergop te finishen in Pla de Beret. De dag erop gaat het in de 9e etappe naar Arcalis, een skidorp op 1.940 meter in Andorra. In het dwergstaatje is vervolgens de eerste rustdag.

Tweede week
In de 10e etappe verlaten de renners Andorra en koersen ze naar Revel, waar Erik Dekker in 2000 succesvol was. De 11e etappe voert naar Montpellier (sprinten!) en dan trekt de karavaan verder naar de Provence. Op 14 juli verwelkomt de Kale Berg, alias de Reus van de Provence, het peloton in rit 12. De Mont Ventoux is dik 20 kilometer lang en wordt bijna altijd gegeseld door de wind, en anders wel geteisterd door hitte.

Op vrijdag de 15e wordt de 13e etappe verreden. Dat is een verraderlijk individuele tijdrit – 37 kilometer lang en met een 3,5 kilometer lang klimmetje op het einde. De dag erop biedt rit 14, met bestemming Villars-les-Dombes, kansen voor ofwel sprinters ofwel avonturiers.

Drie dagen na de Ventoux krijgen de renners in de 15e etappe tot tweemaal aan toe de Grand Colombier voor de wielen geschoven. De rit in de Jura wemelt werkelijk van de klimmetjes, van het totaal van 159 kilometer gaan er zo’n 60 omhoog. Ook rit 16 speelt zich grotendeels af in de Jura, maar gelukkig voor de renners – en in het bijzonder de sprinters – voornamelijk in de dalen.

Loodzware slotweek
De slotweek wordt getekend door beulswerk in de Alpen. De machtige Mont Blanc vormt de achtergrond van de laatste drie bergetappes, achtereenvolgens naar Megève, Saint-Gervais-Mont Blanc en Morzine, maar voor het zover is duiken de renners eerst van een andere kant de Alpen in. Na de start in Bern voert de 17e etappe over drie Alpencols om bergop te finishen bij het Lac d’Emosson na een 10,7 kilometer lange slotklim tegen 8,5%. Is dat al zwaar, vanaf kilometerpaal 3 komt de hellingshoek amper nog onder de 10%. In 2014 won Lieuwe Westra de Koninginnenrit van het Critérium du Dauphiné en die had exact dezelfde slotklim.

Op 21 juli wacht de renners de 18e etappe, een 17 kilometer lange klimtijdrit naar Megève, waarna het afsluitende beulswerk van de Tour 2016 nóg meer vorm krijgt in rit 19. Over vier toppen gaat het naar de voet van de een slotklim naar Saint-Gervais-Mont Blanc, die we kennen we uit het Critérium du Dauphiné van 2015. Froome won daar de ronde nadat Wout Poels met meedogenloos beulswerk op kop de weg voor hem had geplaveid.

De 20e etappe voert naar Morzine en biedt een uitdagend parcours met een stel zware beklimmingen, zoals de Col de la Colombière en Joux-Plane, waarna de finale bergaf is. De dag erop volgt de uitzwaaietappe naar Parijs.